Het is voor mijn klanten vaak hollen of stilstaan. Alles of niets. En soms een beetje er tussenin. Dat geeft stress. Soms komen mijn klanten nergens aan toe. Er is geen tijd voor social media of voor het schrijven van een blog. En die boekhouding moet ook nog even wachten. Soms is er een knagende leegheid. Ze hebben het dan over de huisstijl die nog steeds niet goed doorgevoerd wordt, het klantenbeheersysteem dat niet koppelt met MailChimp of ze gaan ineens hun muur aquablauw verven. Een periode kunnen ze even niet doen wat ze het liefste doen: met de inhoud bezig zijn. Dat geeft ook stress, omdat dit een periode is dat ze met de bijzaken bezig kunnen. En daar houden ze niet van.
Het gekke is. Ik ben precies zoals mijn klanten. Ik heb ook een onderneming en ervaar hetzelfde. Hollen of stilstaan. Alles of niets. Er is echter één groot verschil: hun bijzaken zijn nou precies voor mij de inhoud van mijn werk. En daar hou ik van.
Als we veel of weinig te doen hebben lijkt de factor tijd bepalend te zijn in of we iets wel of niet doen. We hebben te weinig tijd voor andere dingen als we veel te doen hebben. We hebben zeeën van tijd als we niks te doen hebben. Onderhuids gaat tijd altijd over prioriteit. Mijn klanten zijn daar heel helder in: hun prioriteit ligt bij waar hun hart ligt. Bij het trainen, coachen of faciliteren. Bij het behandelen van cliënten of het spreken voor volle zalen. De rest is bijzaak en beklagenswaardig!
Waar mijn klanten over klagen, daar leef ik van. Waar zij over klagen is voor mij de inhoud van mijn werk. En daar heb ik niks over te klagen! En mijn bijzaken? Die besteed ik ook vaak uit.
